Instalacja systemów stacjonarnych

Marketing

Marketing

31 października 2024 r.

3 min read

Artykuł
zgodność instalacji
Lokalizacja detektorów gazu i odpowiednie normy

Nie ma konkretnych norm regulujących lokalizację detektorów gazu (w przeciwieństwie do systemów wykrywania pożaru); istnieją jednak ogólne wytyczne. Dwa przykłady, które zawierają informacje na temat lokalizacji detektorów, a także wyboru technologii czujników to:

  • BS EN 60079-29-2 2007 Przewodnik dotyczący wyboru, instalacji, użytkowania i konserwacji aparatury do wykrywania i pomiaru gazów palnych lub tlenu.
  • IEC 60079-29-2:2015 Atmosfery wybuchowe - Część 29-2: Detektory gazu - Dobór, instalacja, użytkowanie i konserwacja detektorów gazów palnych i tlenu.
  • Instrukcja wykrywania i kalibracji gazu COGDEM

"Cytując normę BS EN 50073:1999 "Czujniki powinny być umieszczone w miejscach określonych przez osoby posiadające wiedzę na temat rozprzestrzeniania się gazu, systemów instalacji procesowych i sprzętu oraz w porozumieniu z personelem inżynierii bezpieczeństwa i elektryki". "

Poniższe informacje są wymagane w celu określenia prawidłowego typu detektora gazu i lokalizacji dla każdego zastosowania:
  • Najbardziej odpowiednie czujniki zapewniające szybkie i niezawodne działanie
  • Ograniczenia detektorów (na przykład czułość krzyżowa na inne gazy, które mogą być obecne)
Inne ważne czynniki, które należy wziąć pod uwagę:
  • Czujki muszą być dostępne do testowania i konserwacji.
  • Czujki i kable muszą być chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi
  • Na wybraną technologię czujnika nie mogą mieć negatywnego wpływu inne substancje znajdujące się w środowisku (np. czujniki z kulkami katalitycznymi nie mogą być używane w obszarach, które mogą zawierać ołów, siarki lub silikony).
  • Akcesoria do czujek muszą być dobrane w taki sposób, aby były odpowiednie do pracy w danym środowisku: deflektory rozpylonej cieczy powinny być stosowane w wilgotnych miejscach, osłony przeciwsłoneczne muszą być zamontowane, jeśli czujki są narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych w gorących krajach, stożki kolektora mogą być stosowane w celu ułatwienia wykrywania gazów lżejszych od powietrza.

Podczas instalacji detektorów gazu zaleca się upewnienie się, że otwór czujnika nie jest narażony na zanieczyszczenie cieczą lub pyłem poprzez umieszczenie urządzenia w dół. W przypadku montażu czujników na zewnątrz lub w pomieszczeniach narażonych na zmywanie należy stosować deflektory.

Pokrycie obszaru
Ludzie często pytają, jaki jest obszar pokrycia detektora gazu w otwartej lokalizacji. Nie ma oficjalnych danych, jednak 50 do 100 m2 na detektor jest rozsądnym ogólnym wskaźnikiem, dodając więcej detektorów w punktach, w których może wystąpić wyciek. Należy pamiętać, że gaz musi zetknąć się z czujnikiem punktowym, aby został wykryty. Istotne jest, aby w pełni rozważyć porady podane w tej sekcji.

Wysokość montażu
Po rozważeniu odpowiednich lokalizacji dla detektorów gazu, należy zdecydować o wysokości montażu. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku gazów lżejszych od powietrza detektory powinny znajdować się nad obszarem, w którym prawdopodobne są wycieki, a w przypadku gazów/oparów cięższych od powietrza detektory muszą znajdować się na poziomie podłogi lub w kanałach inspekcyjnych, do których mogą wpływać ciężkie gazy/opary.

Zagrożenia gazowe
Gazy nie dzielą się na odrębne warstwy w zależności od ich gęstości. Gdyby tak było, powietrze nie istniałoby jako jednorodna mieszanina, ale ciężki dwutlenek węgla znajdowałby się na poziomie gruntu, a tlen, który jest cięższy od azotu, znajdowałby się obok, z warstwą azotu na górze. Gdyby gazy zachowywały się w ten sposób, w rzeczywistości zachowywałyby się jak ciecze (należy również wziąć pod uwagę, w jaki sposób freony, które są ciężkimi oparami, dostają się do warstwy ozonowej). Lepiej jest postrzegać gazy jako mające tendencję do unoszenia się, jeśli są lekkie, i tendencję do opadania, jeśli są ciężkie, oraz zastanowić się nad innymi zjawiskami, które mogą wpływać na dyspersję gazów. Na przykład, jeśli tlenek węgla, który jest tylko nieznacznie lżejszy od powietrza, znajdzie się pod ciśnieniem i zostanie nagle uwolniony do atmosfery, spowoduje to spadek temperatury i wzrost gęstości. Może to spowodować opadnięcie gazu do poziomu podłogi.

Ponadto, im gęstość gazu jest bliższa gęstości powietrza, tym łatwiej przepływa on z powietrzem w wyniku przeciągów, wentylacji itp. Dlatego kompromisem w przypadku gazów takich jak tlenek węgla, a także gazów tylko nieznacznie cięższych od powietrza, takich jak siarkowodór i tlenek azotu, jest zamontowanie detektorów na wysokości jak najbliższej obszarów oddychania chronionego personelu (zwykle 1,5 do 1,8 metra). Gęstości par gazów łatwopalnych i toksycznych podano w tabelach zamieszczonych w sekcjach Ryzyko związane z gazami łatwopalnymi i Ryzyko związane z gazami toksycznymi na tej stronie.

Podczas monitorowania niedoboru tlenu należy wziąć pod uwagę, co może go wypierać. Na przykład dwutlenek węgla, który jest cięższy, będzie miał tendencję do opadania na poziom podłogi, więc tam powinny znajdować się czujniki. I odwrotnie, jeśli hel wypiera tlen, czujniki powinny być zamontowane na wysokim poziomie. Jeśli spalanie zużywa tlen, cała objętość powietrza stopniowo zuboża się w tlen, a lokalizacja czujki nie jest tak krytyczna.

Aby dowiedzieć się więcej o naszej ofercie stacjonarnych detektorów gazu, skontaktuj się z nami.

Subskrybuj, aby otrzymywać najnowsze informacje
w swojej skrzynce odbiorczej

Przeczytaj o Crowcon Prywatność i Polityka plików cookie tutaj. Jeśli zmienisz zdanie, możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie