De behoefte aan gasdetectie in de medische en gezondheidszorgsector wordt buiten de sector misschien minder goed begrepen, maar de behoefte is er niettemin. Aangezien patiënten in een aantal settings een verscheidenheid aan behandelingen en medische therapieën ondergaan waarbij chemicaliën worden gebruikt, is de noodzaak om de gassen die in dit proces worden gebruikt of uitgestoten nauwkeurig te bewaken, zeer belangrijk om een voortdurende veilige behandeling mogelijk te maken.
Om zowel de patiënten als, uiteraard, de gezondheidswerkers zelf te beschermen, is de toepassing van nauwkeurige en betrouwbare bewakingsapparatuur een must.
In de gezondheidszorg en ziekenhuisomgevingen kunnen zich een reeks potentieel gevaarlijke gassen voordoen als gevolg van de medische apparatuur en toestellen die worden gebruikt. Schadelijke chemicaliën worden ook gebruikt voor desinfectie- en reinigingsdoeleinden op werkoppervlakken in ziekenhuizen en in medische voorraden. Er kunnen bijvoorbeeld potentieel gevaarlijke chemicaliën worden gebruikt als conserveringsmiddel voor weefselmonsters, zoals tolueen, xyleen of formaldehyde.
Gassensoren moeten daarom worden gebruikt in PACU, ICU, EMS, pre-hospitale reddingsdiensten, PAP-therapie en HFNC-therapie om de gasniveaus van een reeks apparaten te bewaken, waaronder ventilatoren, zuurstofconcentratoren, zuurstofgeneratoren en anesthesieapparaten.
Gevaren
In het licht van de wereldwijde pandemie, COVID-19, is de behoefte aan meer zuurstof op ziekenhuisafdelingen onderkend door professionals in de gezondheidszorg vanwege het toenemende aantal ventilatoren dat in gebruik is. Zuurstofsensoren zijn van vitaal belang, met name op ICU-afdelingen, omdat zij de clinicus informeren hoeveel zuurstof er tijdens de beademing aan de patiënt wordt toegediend. Dit kan het risico op hypoxie, hypoxemie of zuurstofvergiftiging voorkomen. Als zuurstofsensoren niet naar behoren functioneren, kunnen ze regelmatig alarm slaan, moeten ze worden vervangen en kunnen ze helaas zelfs fatale gevolgen hebben. Door het toegenomen gebruik van ventilatoren wordt de lucht ook verrijkt met zuurstof, wat het verbrandingsrisico kan verhogen. Het zuurstofgehalte in de lucht moet worden gemeten met een vast gasdetectiesysteem om onveilige niveaus in de lucht te voorkomen.
Controle van het kooldioxidepeil is ook vereist in gezondheidszorgomgevingen om een veilige werkomgeving voor vakmensen te garanderen en om patiënten die worden behandeld te beschermen. Kooldioxide wordt gebruikt in een groot aantal medische en gezondheidszorgprocedures, van minimaal invasieve operaties, zoals endoscopie, arthroscopie en laparoscopie, cryotherapie en anesthesie. CO2 wordt ook gebruikt in couveuses en laboratoria en kan, aangezien het een giftig gas is, verstikking veroorzaken. Verhoogde CO2-niveaus in de lucht, die door bepaalde machines worden uitgestoten, kunnen schade toebrengen aan de mensen in de omgeving en kunnen ziekteverwekkers en virussen verspreiden. CO2-detectoren in zorgomgevingen kunnen daarom de ventilatie, de luchtstroom en het welzijn van iedereen verbeteren.
Een reeks vluchtige organische stoffen (VOC's) kan worden aangetroffen in ziekenhuis- en gezondheidszorgomgevingen en schade berokkenen aan degenen die er werken of behandeld worden. VOC's zoals alifatische, aromatische en gehalogeneerde koolwaterstoffen, aldehyden, alcoholen, ketonen, ethers en terpenen, om er maar een paar te noemen, zijn gemeten in ziekenhuisomgevingen, afkomstig uit een aantal specifieke gebieden, waaronder ontvangsthallen, patiëntenkamers, verpleging, post-anesthesie-verzorgingseenheden, parasitologie-mycologielaboratoria en ontsmettingseenheden. Hoewel het onderzoek naar de prevalentie ervan in zorgomgevingen nog loopt, is het duidelijk dat het innemen van VOC's nadelige gevolgen heeft voor de menselijke gezondheid, zoals irritatie van ogen, neus en keel, hoofdpijn en coördinatieverlies, misselijkheid en schade aan lever, nieren of het centrale zenuwstelsel. Sommige VOC's, met name benzeen, zijn kankerverwekkend. Gasdetectie is dus een must om iedereen tegen schade te beschermen.
De Care Quality Commission (CQC) is de organisatie in Engeland die de kwaliteit en veiligheid regelt van de zorg die wordt verleend in alle gezondheidszorg-, medische, gezondheids- en sociale zorg-, en vrijwilligersinstellingen in het hele land. De commissie geeft details over de beste praktijken voor de toediening van zuurstof aan patiënten en de juiste meting en registratie van de niveaus, opslag en opleiding over het gebruik van deze en andere medische gassen.
De Britse regelgevende instantie voor medische gassen is de Medicines and Healthcare products Regulatory Agency (MHRA). Zij zijn een uitvoerend agentschap van het ministerie van Volksgezondheid en Sociale Zorg (DHSC) dat de volksgezondheid en de veiligheid van patiënten waarborgt door de regulering van geneesmiddelen, gezondheidsproducten en medische apparatuur in de sector. Zij stellen passende normen vast inzake veiligheid, kwaliteit, prestaties en doeltreffendheid, en zorgen ervoor dat alle apparatuur veilig wordt gebruikt. Elk bedrijf dat medische gassen produceert, heeft een door de MHRA afgegeven vergunning voor de fabrikant nodig.
In de VS regelt de Food and Drug Association (FDA) het certificeringsproces voor de vervaardiging, de verkoop en het op de markt brengen van als zodanig aangeduide medische gassen. Op grond van sectie 575 stelt de FDA dat eenieder die een medisch gas voor menselijk of dierlijk gebruik op de markt brengt zonder een goedgekeurde aanvraag, specifieke richtlijnen overtreedt. Tot de medische gassen waarvoor certificatie vereist is, behoren zuurstof, stikstof, distikstofoxide, kooldioxide, helium, 20 koolmonoxide en medische lucht.
